මහින්ද මෑතකදී කළ ඉන්දියානු සංචාරයේදී කළ ප්‍රකාශයක් මත භේදයට තුඩු දී ඇත. ඒ මාධ්‍යවේදියෙක් එහිදී මත්තල ඉන්දියාවට දෙනවාට විරුද්ධදැයි ඇසූ පැනයට දුන් පිළිතුරයි. කණ්ඩායම් දෙකක් විසින් මත්තල ඉන්දියාවට පැවරීමට එකඟ වූ බව කියයි. එක කණ්ඩායමක් වන්නේ ජවිපෙ ඇතුළු වැලේ වැල් නැති යහපාලන උබුජන් කොටසයි. ඔවුන්ට අනුව මහින්ද ඉන්දියාවට ගිය එකත් අවුල්ය. ඔවුන් සියල්ලම මහින්ද විසින් එය ප්‍රතික්ශේප කළ බව දන්නා නමුත් වංචා සහගතව වංක ලෙසින් දේශපාලන මඩ ගැසීමේ උවමනාවෙන් එම ප්‍රකාශය විකෘති කරති. ඒ නිසා ඒ පිලිබඳව වැඩි දුර කතා නොකරමි(කතා කරල වැඩක් නෑ).

ගැටලුව වන්නේ ඇතැම් ජාතිකවාදීන්ද එය මහින්ද විසින් මත්තල දීමට එකඟ වූ බව කෙළින්ම හෝ වක්‍රව දැක්වීමට උත්සාහ කිරීමයි. මෙය ඉතාම ගැටලු සහගතයි. එම ප්‍රකාශය පහත දැක්වේ.

You say that, but recently your party opposed the Mattala airport being leased to India. What is your objection?

I am not opposing India, I am opposing the privatisation that is the policy of the Sirisena government. I never privatised the way they have. In fact I bought back the shares of the gas company, insurance company, and also the SriLankan Airlines that was sold to Emirates.

මේ දෙස බලන ඕනෑම කෙනෙක්ට මෙයින් මහින්ද මත්තල ඉන්දියාවට දීමට ඒකඟ වී නැති බවත්, ඒ ප්‍රශ්නය සඳහා ධනාත්මක පිළිතුරක් දී නැති බවත් පෙනෙයි. ඒත් මහින්ද කෙලින්ම විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ නොකිරීම අල්ලාගෙන, “මම ඉන්දියාවට විරුද්ධ නැත, විරුද්ධ වන්නේ සිරිසේනගේ රජයේ පෞද්ගලීකරණ ප්‍රතිපත්තියටයි” යන්න ප්‍රකාශ දෙකක් බව ආදී කරුණු දක්වා ඒ ඔස්සේ කෙස් පැලෙන තර්ක කරමින් සිටින ජාතිකවාදීන් සිටිති.
මෙහිදී කරුණු කිහිපයක් ප්‍රකාශ කළ හැකිය.

1. පෞද්ගලීකරණය නොකර මත්තල ඉන්දියාවට දෙන්නේ කෙසේද?

2. මේ පුද්ගලයන් මහින්දගෙන් මෙයට බලාපොරොත්තුවන්නේ කුමන වර්ගයේ උත්තරයක්ද? ඔවුන් වඩා සතුටු වන්නේ කුමන වර්ගයේ උත්තරයකින්ද? කෙලින්ම “මම මත්තල ඉන්දියාවට දෙනවට විරුද්ධයි.” හෝ “මම මැරුවත් මත්තල ඉන්දියාවට දෙන්න ඉඩ දෙන්නෙ නෑ…” හෝ ඊටත් වඩා ආවේගශීලී පිළිතුරක්ද?

3. ගමේ මිනිස්සු ටිකක් එක්ක සුහදව කතා කරද්දි ඔවුන්ගේ දරුවෙක් සුරතල් කරද්දි එක විදිහක්, දේශපාලන වේදිකාවෙ කතා කරද්දි තව විදිහක්, රාජතාන්ත්‍රික දූත මෙහෙවරකදී කතා කරද්දි වෙනම විදිහක්. ඇතැම් වෙලාවට ඍජු තීරණ ගෙන ඒ ඔස්සේ ප්‍රකාශ කිරීම සහ ක්‍රියා කිරීම කළ යුතු අතර, ඇතම් දේ හමුවේ රැවුළයි කැඳයි දෙකම බේරගෙන වැඩ කළ යුතුය. ඇතැම් අවස්ථා වලදී පල නොකියා පලා බෙදිය යුතුය. සිංහල ජාතිකත්වයක් කතා කරන අපේ අයට මේ ටික තේරුම් ගන්න බැරිද? අනෙත් කරුණ මේක තමයි දේශපාඥයෙක්ට අත්‍යවශ්‍යම දේ. මහින්ද ළඟ ඇත්තේත් සරත් ෆොන්සේකා ළඟ නැත්තේත් මෙයයි.

4. මට තේරෙන ආකාරය අනුව මහින්ද එම පිළිතුරට උත්තර දී ඇත්තේ ‘lose-win’ උපක්‍රමයට අනුවයි. මුලින් ඉන්දියාවට විරුද්ධ නැති බව පවසා ඔවුන් වෙත නැමී, පසුව පෞද්ගලීකරණ පතිපත්තිය ප්‍රතික්ශේප කර අවසානයේ ඔවුන්ට ඍණාත්මක පිළිතුරක් ලබා දී ඇත. ද්වීපාර්ශවීය ගනුදෙනු කිරීම් වලදී මෙවැනි දේ කළ යුතුය. එසේ කිරීම දක්ශතාවයයි.

5. මත්තල දෙන්න මහින්දට උවමනා උනා නම් එය මහින්දගේ පාලන සමයේම නොකළේ මන්ද? මහින්දට මත්තල නොව හම්බන්තොට වරාය පවා අප සතුව තියා ගැනීමට උවමනා විය.

මේ ආකාරයේ බොහෝ හේතු නිසා මහින්දගේ මේ ප්‍රශ්නයට විශිෂ්ඨ ලෙස පිලිතුරු දී ඇති බවත් එහි අනතුරක් නැති බවත් සිතමි. කෙසේ උනත් ජාතිකවාදී කඳවුරේ දේශපාලකයන්ගේ ‘දේශපාලන කතා’ දේශපාලන කතා බව අපි තේරුම් ගත යුතුය. මෙහිදී අපි ගොඩක් දුර්වල බව මට සිතෙයි. අපි බලාපොරොත්තු වෙන යථාකාරී තථාවාදී නායකත්වයක් නැත. එයට හේතු ලෙස මම දකින්නෙ ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශ අනුව ක්‍රියා කිරීමට ඔවුන්ම අපොහොසත් වීම සහ සිතාමතාම උපක්‍රමශීලී ලෙස ඔවුන් විවිධ ප්‍රකාශ කරන බවයි. මෙහි ගැටළුවක් නොදකිමි. වඩාත් වැදගත් වන්නේ ප්‍රකාශ නොව ක්‍රියාවන්ය. මහින්ද ගියවර ඔහුගේ පාලන කාලයේ ඉන්දියාවට ගොස් 13+ දෙන බව ප්‍රකාශ කළ නමුත් ඔහුගේ පාලන කාලයේ එය ක්‍රියාවෙන් නොකළේය. වැදගත් වන්නේ එයයි. නමුත් පසුව එජාප දේශපාලකයන් එම ප්‍රකාශය අල්ලගෙන මහින්ද එසේ ප්‍රකාශ කළ නිසා ඔවුන්ට ව්‍යවස්ථාවක් හැදීමට සිදු වී ඇති බව පැවසූහ. නමුත් මහින්ද මත්තල ගැන කළ ප්‍රකාශය එසේ වැරදි ලෙස භාවිත කළ නොහැකි වීමට ඔහු පාඩම් ඉගෙන ගෙන ඇත.

දේශපාලන කතා වලට තව උදාහරණයක් වන්නේ උදය ගම්මන්පිල විශ්වාස භංගයට පෙර අපිට සිරිසේනගේ පාර්ශවයෙන් සහය ලැබෙන බවත් ඒ සඳහා එකඟතා ඇති බවත් මේක අනිවාර්යයෙන් දිනන බව ආදී කතා ඍජුව සහ වක්‍රව ප්‍රකාශ කිරීමයි. නමුත් විශ්වාස භංගය අසාර්ථක වූ පසු ඔහුම කිව්වේ සිරිසේනගේ පාවාදීම, මඟ හැරීම නිසා එය පරාද වූ බවයි. දැන් මේකෙන් නිවැරදි කුමක්ද?…. මේ දෙකෙන් ඇත්ත වෙන්න පුලුවන් එකයි නේද? එතකොට ගම්මන්පිල කිව්වේ බොරුද? නැත. ඔහු ක්‍රියා කළ සහ ප්‍රකාශ කළ දේවල් නිවැරදි බවයි මඟෙ හැඟීම. ගැටළුව ඇත්තේ ඇතැම් ජාතිකවාදීන් එම ප්‍රකාශ ගත් ආකාරයයි. සිරිසේන කෙරෙහි පැහැදීමක් ඇති ජාතිකවාදීන් ඔහුගේ මුල් ප්‍රකාශය විශ්වාස භංගයෙන් පසුවද යොදාගෙන සිරිසේන විශ්වාස භංගයට උදව් කළ බවට කීමට උත්සාහ කළ අතර දෙවනි ප්‍රකාශ හිතා මතා මඟ හැරියේය. අවසානයේ සිරිසේනගේ පිල සහය නොදීම නිසා විශ්වාස භංගය අසාර්ථක වූ බව අපි ඇසින් දුටු සත්‍යයයි. (ඒක උනේ බැසිල්ගේ කකුලෙන් ඇදීමෙන්, මහින්දගේ උද්යෝගය අඩු කමෙන් වගේ විවරණ හෝ අභ්‍යන්තර තොරතුරු වලින් වැඩක් නැත. ඒවා වැඩක් ඇත්තේ ඒ පුද්ගලයන්ගේ ආත්ම තෘප්තියටය.) එම නිසා ගම්මන්පිල මුලින් කී එකඟතාවයක් හෝ ශක්තිමත් ගිවිසුමක් නොතිබූ බව පැහැදිලිය. එහෙත් ඔහු එසේ කියන ලද්දේ සිරිසේනගේ පිලට වගකීමක් දී ඔවුන් හිර කිරීමට සහ විශ්වාස භංගයට සහය දිය හැකි එජාප ආදී කණ්ඩායම් එකතු කර ඔවුන්ට පීඩනයක් දීමටය. එය ඉතා හොඳ උපක්‍රමයකි. එම නිසා අභ්‍යන්තර තොරතුරු තියා දේශපාලකයන් ප්‍රසිද්ධියේ කරන ප්‍රකාශ පවා අපිට ඇතැම් විට ඒ අයුරින්ම ගත නොහැකිය. ඒවා දේශපාලන කතා වෙයි. වඩා වැදගත් එම කතා නොව ඔවුන් කරන දේය. ඇසට පෙනෙන ප්‍රත්‍යක්ශ දේය. ගම්මන්පිල එදා විශ්වාස භංගය වෙනුවෙන් බොහෝ වෙහෙසක් දැරීය. ජවිපෙ 20ට විරුද්ධව අදද අධිකරණයට පෙත්සම් යැව්වේය. ඒ ඔහු කරන දේය. මහින්ද 13+ දෙනවා කිව්වේය. ඔහුට එය දිය හැකිව තිබුනේය. ඔහු එසේ නොකළේය. මත්තල කතාව තේරුම් ගැනීමට එතරම් වත් සිත වෙහෙසිය යුතු නැත. අපි දේශපාලකයන්ගේ හැසිරීම් සහ දේශපාලන කතා නිසි ලෙස දැකීමට උත්සාහ කළ යුතුය.

Ravipriya Thushara