ජූලි 26 දා පාර්ලිමේන්තුව ඇමතූ මහින්ද රාජපක්ෂ විපක්ෂ නායකතුමා විසින් අපගේ අවධානය යොමුවිය යුතු වැදගත් ප‍්‍රකාශ කීපයක් ඉදිරිපත් කර තිබෙනු මම දුටිමි.

එතුමා විසින් ඒ ප‍්‍රකාශ ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ අගමැතිතුමා විසින් නව ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කරන ලද අවස්ථාවේදී යි. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා විසින් එසේ ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ ව්‍යවස්ථා මණ්ඩල විධායක කොමිටියේ ඉන්නා විශේෂඥයන් විසින් සකස් කරන ලද නව ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතයි.

එවේලෙහි මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා විසින් කරන ලද ප‍්‍රකාශ මෙවැනි වෙයි.

‘‘මේ කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කළ අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ කියා සිටියේ මෙය සිය රජයේ කෙටුම්පතක් නොව විශේෂඥ කොමිටිය විසින් සකස් කර ඉදිරිපත් කරන ලද කෙටුම්පතක් බවයි. මෙය ඔහු විසින් අවධාරණය කරන ලදී. එබැවින් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ මේ කෙටුම්පත අයිතිකාරයෙක් නොමැති කෙටුම්පතක් නොවේද? කිසිවකු විසින් වගකීම බාර නොගන්නා අයිතිකරුවකු නැති එවැනි කෙටුම්පත් ඉදිරිපත් කිරීම මගින් නව ව්‍යවස්ථා සම්පාදක ක‍්‍රියාවලියක් කෙසේ ඉටුකර ගත හැකිද? ’’

මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා තව දුරටත් මෙසේ ප‍්‍රකාශ කර සිටියේය.

‘‘අගමැති විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද මේ කෙටුම්පතට අපි තරයේ විරුද්ධ වෙමු. ඒ කෙටුම්පත ක‍්‍රියාවට නැ`ගුව හොත් ශ‍්‍රී ලංකාව තවදුරටත් එක රටක් නොව පළාත් නමයකට බෙදා වෙන් කළ කෑලි නමයකට කඩන ලද රටක් වනු ඇත. ඒ හැම පළාතකටම වෙනම පොලිසියක් අත් වනු ඇත. භූමිය බෙදා වෙන් කෙරෙනු ඇත. කිසි දිනක ආපසු ගත නොහැකි බලතල ඒ ස්වාධීන පළාත් නමයට ලැබෙනු ඇත. එමගින් මාධ්‍යම රජය කිසිදු බලතල නැති බෙලහීන නාමික මධ්‍යම රජයක් වනු ඇත. මේ කෙටුම්පත සකස් කරන ලද්දේ දෙමළ ජාතිවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින සුමන්තිරන් මන්ත‍්‍රීවරයා සහ ඇන්.ජී. ඕ. නඩය විසිනුයි. මේ කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කළ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා අවධාරණය කර සිටියේ සිය රජය එහි භාරකාරත්වය නොගන්නා බවයි. එසේ නම් එතුමා ටී.එන්.ඒ. පක්‍ෂයද ‘ගොනාට අන්දා’ ඇති නොවේද?’’

මේ ප‍්‍රකාශයට අමතරව මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා විසින් මෙතෙක් මත භේදයට තුඩු දී ඇති ප‍්‍රශ්නයක් නිරාකරණය කර දීමට තැත් කර ඇති බවද මම දුටිමි. එය මෙවැනි වෙයි.

‘‘13 ට එහා යන පාලනයක් දීමට මා පොරොන්දු වී ඇතිය යන කතාව ඇතැමුන් විසින් පවසනු මා දැක තිබේ. 13ට එහා යන ඒ කතාව ප‍්‍රබන්ධ කරන ලද්දේ මේ ප‍්‍රශ්නය අරබයා මා සමග සාකච්ඡුා කළ ඉන්දියානු විදේශ ඇමැතිවරයා විසිනුයි. මා ඔහු සම`ග පැවසුවේ පළාත් සභාවලට ද සහභාගි විය හැකි උත්තර මන්ත‍්‍රී මණ්ඩලයක් පත් කිරීමට මා අදහස් කරන බවයි. මාගේ ඒ යෝජනාවයි ඔහු විසින් ‘13 එහා යන කතාවක්’ ලෙස අඳුන්වන ලද්දේ’’

මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා විසින් ජුලි 26 දා පාර්ලිමේන්තුව ඉදිරියේ කරන ලද ප‍්‍රකාශය මා විසින් මෙහි ලා දක්වන ලද්දේ මා ඉදිරිපත් කරන යෝජනාවට අවශ්‍යව ඇති පසුබිම මේ වන විට සැකසී ඇති බව පෙනුවනු සඳහායි. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ ඒ ප‍්‍රකාශවලින් පෙන්නුම් කරනු ලබන්නේ එතුමා තවදුරටත් රජීව් ගාන්ධි අප මත පැටවූ 13 වැනි සංශෝධනය ඉදිරියට ගෙන යෑමට සූදානම් නැති බව නොවේද? මගේ වැටහීම එයයි. පසුගිය කාලය තුළ එතුමාට මුහුණ දීමට සිදුවූ ප‍්‍රශ්න, පසුබෑම්, පරාද ආදියද එතුමාගේ මනෝභාවය වෙනස් කිරීමට හේතුවන්නට ඇතැයි සිතමි.

මගේ ඒ නිගමනය නිවැරදි නම් දැන් කළ යුතුව ඇත්තේ තමාගේ මේ නව ස්ථාවරය එතුමා විසින් හෝ එතුමා විසින් ඉදිරිපත් කරනු ලබන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා විසින් නොබියව ජනතාවට ඉදිරිපත් කිරීම නොවේද? ඒ සඳහා අවස්ථාව දැන් පැදී තිබේ.

ඒ අවස්ථාව අපට පාදා දී ඇත්තේ 13 අප මත පැටවූ ඉන්දියාව විසින්මය. එය දෛවයේ සරදමක් ලෙසද පෙනේ.

පසුගිය දිනෙක ඉන්දියාවේ හින්දූත්වය තුළින් පහළ වූ අසහාය නායකයා වූ නරේන්ද්‍ර මෝඩි කාශ්මිරය අරබයා ලොව මවිත කරන තීන්දුවක් ගත් සැටි අපි දුටුවෙමු.

ගිය අගෝස්තු 5දා නරේන්ද්‍ර මෝඩි, ජනාධිපති ප‍්‍රකාශනයක් මගින් ඉන්දියානු ව්‍යවස්ථාවේ මෙතෙක් පැවැති 370 සහ 35 ඒ වගන්ති අහෝසි කළේය. එමගින් ජම්මු කාශ්මීරයට ජවහල්ලාල් නේරු අගමැති විසින් ලබාදුන් ස්වාධීන තත්ත්වය අවලංගු කර ඒ භූමිය තුළින් ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍ය දෙකක් බිහිකිරීමට මෝඩි අගමැතිවරයාට හැකිවිය. ඉන් එකක් වන ලඩාක් ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍යය ඉන්දියාව තුළ පහල වූ ප‍්‍රථම බෞද්ධ ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍යය වෙයි. මෙවැන්නක් කරන ලද්දේ පකිස්තානයේ ආශිර්වාදය මත හිස ඔසවා ඇති ත‍්‍රස්තවාදය හා වෙන්වීමේ ප‍්‍රවනතාව අවසන් කරනු සඳහා මෙන්ම ජම්මු කාශ්මීරය මධ්‍යම රජයේ ආධිපත්‍යයට නතුකර ගැනීම සඳහා බව අගමැති මෝඩි විසින් පවසා තිබේ. කෙටියෙන් කියතොත් මෝඩි අගමැති විසින් සිදුකර ඇත්තේ සිය හින්දූත්ව න්‍යාය හමුවේ ඉන්දියාවේ ඇති දියාරු පෙඩරල් පාලන ක‍්‍රමය දියකර හැරීමේ පළමු පියවර ගැනීම බව මාගේ වැටහීමයි.

නරේන්ද්‍ර මෝඩිට මෙවැන්නක් කළ හැකි වූයේ කෙසේද? ඊට ප‍්‍රධාන හේතුව නම් මෝඩි බටහිර ලිබරල්වාදයෙන් හිස කුරෝලූ කර නොගත් ජාතිකවාදියකු වීමයි. හින්දු සභ්‍යත්වය මුල්කරගත් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් බිහිකර ගැනීමට ඔහු තුළ ඇති දැඩි අධිෂ්ඨානයයි. ඉන්දියාව හින්දූත්වය මුල්කරගත් පැරණි භාරත දේශය බවට යළි පත් කිරීම මෝඩිගේ ඒකායන අභිලාෂය බව පෙනේ.

ඉන්දියානු ජනගහනයෙන් 17% මුස්ලිම් ජාතිකයන් වුවද ඔවුන්ට ‘දොළ පිදේනි’ දී බලය ලබා ගැනීමට මෝඩි අගමැතිවරයා කටයුතු නොකළ සැටි පසුගියදා පැවැති මැතිවරණයෙන් මෙන්ම ඉන්පසු පිහිටු වූ රජයෙන්ද අපට දැකගත හැකිවිය.

ජම්මු කාශ්මීරයට විශේෂ ස්වාධීනත්වයක් දීමට කටයුතු කරන ලද්දේ ඉන්දියාවේ පළමු අගමැතිවරයා මෙන්ම ඉන්දීය කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයේ නායකයකු වූ ද ජවහල්ලාල් නේරු විසිනුයි. ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂය භාරතීය සභ්‍යත්වය තුළින් බිහි වූ පක්‍ෂයකට වඩා බටහිර ලිබරල්වාදය දෙස බලා නිර්මාණය කරන ලද පක්ෂයක් බව එහි නූතන ඉතිහාසය විසින් පෙන්නුම් කර දී තිබේ. ජවහල්ලාල් නේරු විසින් තමන් හඳුන්වා ගන්නා ලද්දේ සිය රටෙහි සභ්‍යත්වයට අයත් නොවන පුද්ගලයකු මෙන්ම පිටත ලෝකයට ද අයත් නොවන සභ්‍යයත්ව අනන්‍යතාවක් නැති පුද්ගලයකු ලෙසයි. ඒ කියමන ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයටද වලංගු යැයි මම සිතමි. කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයේ ඡුන්ද පදනම වන ඉන්දියානු මැද පංතිය, අරබයා අගනා විචාරාත්මක නිබන්ධනයක් :ඔයැ ටරු්එ ෂබාස්බ පසාාකැ ජක්ි්) ලියා ඇති පාවන් කේ වර්මා නමැති විද්වතා විසින් ඒ පංතිය හඳුන්වා ඇත්තේ නමින් පමණක් ඉන්දියානු වන අනුකාරක ආත්මයක් නැති පිරිහුණු පන්තියක් ලෙසයි. ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂය එන්න එන්නම දේශපාලන ක්‍ෂේත‍්‍රයෙන් අතු ගෑවී යන්නේ මේ නිසා නෙවේද?

නරේන්ද්‍ර මෝඩි අරගත් මේ අභීත ක‍්‍රියාව අපට පාඩමක් විය යුතුයි. එය අභීත පියවරක් ගැනීමට අප පොළඹවන උත්තේජනයක් විය යුතුයි. මෝඩි අගමැතිවරයා සිය රට වෙනුවෙන් ගත් ක‍්‍රියා මග අප විසින් අපේ රට වෙනුවෙන් ගැනීම අරබයා විරුද්ධ වීමට එතුමාට සදාචාරාත්මක අයිතියක් නොමැතිය. එමෙන්ම මේ අවස්ථාව අපගේ රට පිළිබඳ නිවැරදි චිත‍්‍රයක් එතුමාට ලබාදීම සඳහා යොදාගත යුතු යැයි මම සිතමි. ඇමෙරිකන් ගැති ජේ.ආර්. ජයවර්ධනට පාඩමක් උගන්වනු වස් ඉන්දිරා – රජීව් මේ රට ආක‍්‍රමණය කිරීම නිසා එවේලෙහි ඉන්දියානු විරෝධයක් උද්ගත වුවද අප තුළ සනාතන ඉන්දියානු විරෝධයක් හෝ හින්දූත්ව විරෝධයක් නොමැති බවත් ඉන්දියාව අප සලකන්නේ බුදුන් අපට දායද කළ ජම්බුද්පය ලෙස බවත්, බෞද්ධ සභ්‍යත්වය අප උරුම කර ගත්තේ අසෝක අධිරාජයෙන් බවත් අප විසින් එතුමාට පෙන්වා දිය යුතුය.

මෙවැනි අදහසක් මම එවේලෙහිද ඉදිරිපත් කළෙමි.

‘‘ඉන්දියාව අපට මෙවර ටොක්කක් ඇන්නේ අප කළ ඔළමොට්ටල කම් නිසා බව අපට වැටහිය යුතුයි. එය අපට මදිකමක් නොවේ. මේ ආකල්පයෙන් යුතුව කටයුතු කිරීමට අප පෙළඹුන හොත් මේ ගිවිසුම තුළ ඇති අපට අහිතකර කොටස් ඉවත් කර ගැනීමේ අවස්ථාවද අපට පෑදෙනු ඇත.’’ (ගනඳුර මැදියම – පෙරවදන)

13 සංශෝධනය බලහත්කාරයෙන් අපට ගල්ලවන ලද්දේ එය මේ රටේ ඇතැයි කියන ඊනියා ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයට අවශ්‍යව ඇති පිළියම වශයෙන් පෙන්වා අප මුළා කරමිනුයි. මේ රටේ ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයක් නොමැති බවත් 13 මේ රට අස්ථාවර කිරීම සඳහා ගෙන එනු ලබන කුමන්ත‍්‍රණයේ කොටමසක් බවත් මම ඒවෙලෙහි හෙළි කළෙමි. (ගන`දුර මැදියම) අද වන විට ඒ කුමන්ත‍්‍රණය් සක්සුදක් සේ පැහැදිලිව ඇති නොවේද? 13 වැනි සංශෝධනය මගින් පිහිටුවන ලද පළාත් සභා මගින් ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නය විස`දුනේද? එයින් සිදුවූයේ ප‍්‍රභාකරන්ගේ ත‍්‍රස්තවාදයට උඩගෙඩි දීමය. දෙමළ, මුස්ලිම් ජාතිවාදී නායකයින්ට උතුරේ – නැගෙනහිර සිය රාජධානි පිහිටුවා ගෙන බලලෝභී නිවට සිංහල නායකයන් වස`ගයට ගෙන ‘රජුන් තැනීමේ’ – ආණ්ඩු පිහිටුවීමේ බලය ඔවුන් අතට ලබාගැනීමයි. රටේ බහුතරය සුළුතරය බවට පත්කර සුළුතරය බහුතරය බවට පත්කිරීමයි.

මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා විසින් කළ යුතුව තිබුණේ ප‍්‍රභාකරන් විනාශ කළ පසුදාම 13 අහෝසි කර පළාත් සභා විසිරුවාලීමයි. එහෙත් සිදුවූයේ එවැන්නක් නොව තුප්පහි උපදේශකයන්ගේ ඇණවුම පිට ඛඛඍක්‍ නමැති තුප්පහි කොමිසම අටවා මෙරට ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයක් ඇතැයි යන මිථ්‍යාව ලෝකය හමුවේ සනාථ කිරීමයි. එවෙලෙහි මේ රටේ ජනතාව මහරජාණෝ යැයි මහින්ද රාජපක්ෂයන්ට ආමන්ත‍්‍රණය කළේ ඔහු අතින් රට බෙදන 13 අහෝසිවනු දකින අභිලාෂයෙනි.

අද මේ ජාතික මෙහෙවර පැවරී ඇත්තේ තව ටික දිනකින් මේ රටේ ජනාධිපති බවට පත්වන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාටයි. මේ රටේ ජනතාව අසීමිත උද්යෝගකින් එතුමා තෝරා පත්කර ගෙන ඇත්තේ අතපසු වී ඇති මේ ජාතික මෙහෙවර ඉටු කරනු සඳහායි. ඒ සඳහා කිසියම් උත්තේජනයක්, ආදර්ශයක් අවශ්‍ය වේ නම් ඒ උත්තේජනය ආදර්ශය මේ වන විට නරේන්ද්‍ර මෝඩි අගමැතිවරයා විසින් සපයා ඇතැයි මම විශ්වාස කරමි.

ගුණදාස අමරසේකර