මේ මොහොත වනවිට රටක් ලෙස අපි දැවන්ත ආර්ථික,සමාජ,දේශපාලන අර්බුදයක ගිලෙමෙනුයි ඉන්නේ. කාටවත් ඒක නෑ කියන්න බෑ වගේම කාටවත් ඒකට උත්තරයකුත් නෑ. දවසින් දවස අර්බුදය උත්සන්න වෙනවා. කොයි කාටත් දැන් කට උත්තර නෑ. හැබැයි ගොඩක් අය ඇත්ත ප්‍රශ්නය කතා නොකර තවමත් රට ඉස්සර බොරු බේගල් ඇදබානවා. හැම කෙනාම පහහුගිය ආණ්ඩුව පිට වරද පටවලා අත පිහදාගන්න හදනවා. ඒවා පිලි අරගෙන එයාලා වෙනුවෙන් මරාගෙන මැරෙන්න ලෑස්ති බයියන් පිරිසක් තවමත් ඔය තුන් හතර පැත්තේම ඉන්නවා.

2010 මහින්දගේ ආණ්ඩුව කාලේ මහා පරිමාන දුෂණ වංචා සිද්ධ වුණා. 2015 යහපාලන ආණ්ඩුව ඊට දෙවෙනි නෑ. දැන් පවතින ආණ්ඩුවටත් එකපිට එක දුෂණ චෝදනා එල්ල වෙනවා. දැන් මේ ආණ්ඩුව කරන වැඩවලින් වෙන්නේ පුහුල් හොරා කරෙන් දැනීම විතරයි. හැබැයි මේ හැම ආණ්ඩුවක්ම පහුගිය ආණ්ඩුවේ හොරු ගැන කතා කළා මිසක් අල්ලපු හොරෙක් නං තාම නෑ. ඇත්තටම රටේ මහජන දේපල හොරකම් කරන එක හෙන ගහන අපරාධයක්. හැබැයි ඉතින් මේ තියන ක්‍රමයෙන් නිර්මාණය වෙන්නේ එහෙම හොරෙක්ම තමයි. ඒක එදත්,අදත් හෙටත් එහෙමයි.

අද ගොඩක් අය අපිට කරන චෝදනාව තමයි උඹලා 2024 ගැන කතා කර කර මුහුද හත්ගව්වක් තියෙද්දී අමුඩ ගහනවා කියලා. නෑ, අපි 2024 ගැන කතා කරන්නේ නිකං නෙවෙයි. මේ යන විදිහටම මේක කරගහගෙන යන්න තවත් ජනාධිපති කෙනෙක් අපට නං එපා. මේ තියන සමාජ,ආර්ථික දේශපාලන අර්බුදයට උත්තරයක් හදා ගන්න පුළුවන් වැඩපිළිවෙලක් ඕනි හින්දයි. ඒකට එකඟ ජනාධිපති කෙනෙක් හදාගන්න ඕනි හින්දා. නැත්තං තියන දෙයක් කාලා තියෙන වැඩක් කරගෙන ගෙදෙට්ට වෙලා ඉන්න එක අපටත් හොඳයි. ඇත්තටම අපේ රටේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ ටික අරන් බලුවොත්. පොදුජන පෙරමුණ, සමගි ජන බලවේගය, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මේ කිසිම පක්ෂයකට මේ රටේ ඇත්ත ප්‍රශ්නයට උත්තරයක් නෑ. තියනවා තියනවා කිව්වට උත්තර නෑ. හරි තියනවා නං කියන්නකෝ. මොකද කටේ පිට්ටුද?

දැන් මේ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ඉදිරියට ඇවිත් තියෙන්නේ ආර්ථික සටන් පාඨ. ඒ කියන්නේ රටේ ජීවන වියදම් ප්‍රශ්නය උග්‍ර වෙනවා. ඒවා වෙන වෙන පැතිවලට හරවන්න ආණ්ඩුව එක එක විදිහේ උත්සාහයන් ගන්නවා. මම අද කියන්නම් මේ ආණ්ඩුව පෙරළෙන්නේ ආර්ථික අර්බුදය මුල්වෙලාම තමයි. හැබැයි ඊළඟට කාටද බලය දෙන්නේ. මොන පක්ෂයකටද අපේ රටේ ආර්ථිකය ගොඩදාන්න නිවැරදි උපාය මාර්ගයක් තියෙන්නේ. කාටවත් නෑ. ඔක්කොම කරන්නේ මේ තියන කාලකන්නි ක්‍රමය පවත්වාගෙන යන එක විතරයි. මේ දක්වා අපේ රටට ආර්ථික උපායමාර්ගය දෙකක් හඳුන්වලා දීලා තියනවා. එකක් ශ්‍රීලනිප හිටපු නායිකා සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිණිය හදුන්වා දුන්න ආර්ථික වැඩපිළිවෙල. එතුමියගේ ආර්ථික දැක්ම උනේ ස්වාධීන දේශීය ආර්ථිකයක්.

ඒ කාලේ තිබුණ වමේ ආණ්ඩු බොහොමයක් මුල් වෙලා ලෝකයේම සමාජවාදී කඳවුරේ උදව් ඇතිව අපේ රටේ කර්මාන්ත පද්ධතියක් ස්ථාපිත කළා. අපට කැළණි ටයර් තිබුණ. ඔරුවල වානේ තිබුණ. කන්තලේ සීනි තිබුණ. කේ ටෙක්ස්, වේ ටෙක්ස්, තුල් ටෙක්ස් තිබුණා. මහා පරිමාණ රජයේ සහල් මෝල් පද්ධතියක් තිබුණා. කංකසන්තූරේ සිමෙන්ති තිබුණ. ලුණු සංස්ථාව තිබුණා. මේ වගේ කර්මාන්ත පද්ධතියක්ම තිබුණා සිරිමාවෝ ගෙනාව ආර්ථික දර්ශණය අස්සේ අඩුපාඩු ගොඩකුත් තිබුණ. ඒකට ශක්තිමත් මතවාදයක් තිබුණේ නෑ. රටේ ජනතාව විධිමත්ව ඒ වැඩපිළිවෙළට එකතු කරගත්තේ නෑ. හැබයි සිමාවෝගේ ආර්ථික දැක්මක් දිහා බලා හිටපු නැගෙනහිර ආසියාවේ ගොඩක් රටවල් ඒ අඩුපාඩු හදාගෙන ඉස්සරහට ආවා. සිංගප්පූරුව, වියට්නාමය, දකුණු කොරියාව වගේ රටවල් අද ආසියාවේ ආර්ථික දැවැන්තයෝ. ඒත් අපේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ ඔලුවල ස්වදේශීය ආර්ථිකය කියන ආකල්පය ඇති කරන්න සිරිමාවෝට බැරි වුනා. ඒත් ඒක නිවැරදි කරගෙන ඉස්සරහට ආවා නම් අද අපිත් ආසියාවේ ආර්ථික දැවැන්තයෙක්.

හැබැයි ඊළඟට බලය ආපු ජේ.ආර් ජයවර්ධන මහත්තයා සිරීමාවෝගේ ක්‍රමය සම්පූර්ණයෙන්ම කනපිට හැරෙව්වා. රටට විවෘත ආර්ථිකය හඳුන්වලා දුන්නා. ඒක තමයි ඊළඟ ආර්ථික උපායමාර්ගය වුනේ. අපි ඒක අවුරුදු 43 ක් කරපින්න ගෙන ආවා. අද බල්ලෝ මරලා හරි සල්ලි හොයන්න සුදානම් සමාජයක් හැදිලා. ඒකට ගැලපෙන සංස්කෘතිකයක් හැදිලා. ලෝකයේ තියන ඕනිම කුණුගොඩක් ගෙනල්ලා විකුණන වෙළඳ පොලක් හැදිලා. රටේ ජාතික සම්පත් කොමිස් බලාගෙන විකුණන පාලක පන්තියක් නිර්මාණය වෙලා. උන්ගෙන් කීයක් හරි ගලවගන්න දුවන බයියෝ කණ්ඩායම් කිහිපයක් හැදිලා. උන්ට රට නෙවෙයි අම්මා වික්කත් ගානක් නෑ. අද ලංකාව කියන්නේ කුඩු, අයිස්, ඇතුළු මහා පරිමාණ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කරුවන්ගේ තිප්පොලක්. උන්ගේ නියෝජිතයෝ ඉන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ. ගෑනු, පිරිමි ගණිකා වෘතියේ තෝ තැන්නක් දැන් ශ්‍රී ලංකාව. ලිංගික ඇසුරට පොඩි ලමයි හොයාගෙන සුද්දෝ අද මෙහේ එනවා. උන්ගේ නයිට් ලයිෆ් වෙනුවෙන් රටේ කීර්තිනාමය අපි බිලිදීලා ඉවරයි. අද ඒවා සාධාරණීකරණය කරන්න අසංස්කෘතික ගැහැණු පරම්පරාවකුත් මේ රටේ ඉන්නවා. පුංචි කිරි සප්පයාගේ ඉඳලා වැඩිහිටි මහල්ලා දක්වා රැකවරණයක් නැති සමාජයක් හැදිලා ඉවරයි.

නායකයන්ගෙන් පටන් ගත්තම සාමාන්‍ය පුරවැසියා දක්වා හොරකම් කරන මානසිකත්වය හදලා ඉවරයි. තවත් මේ ආර්ථික ක්‍රමය යටතේ නං අපි ඉස්සරට යන්නේ. අපේ රට මෙතනින් ඉවරෙටම ඉවරයි. ඒක නිසා මේ රටට දේශපාලන වශයෙන් මඟ පෙන්වීමක් ඕනි වෙලාවක් මේක. අපි ඒකට කියන්නේ දේශපාලනයේ මහෝෂධ භූමිකාව කියලා. ඒක කරන්න පුළුවන් හොඳම අවස්ථාව තියෙන්නෙත් මේ දේශපාලන අර්බුදය ඇතුළේම තමයි. ඒක ඉෂ්ඨ කරන්න පුළුවන් දේශපාලන පක්ෂයට තමයි මේ රට ආයෙත් හරි පාරට හරවලා ගන්න පුළුවන්. ඉතිහාසයේ අවස්ථා කිහිපයකදී ඒක ජ.වි.පෙ. විසින් ඉෂ්ඨ කළා. චන්ද්‍රිකාගේ ආණ්ඩුවට පරිවාස වැඩපිලිවෙලක් දීම ඒකට එක උදාහරණයක්. නමුත් ජ.වි.පෙ. තිබුණ මූලධර්මවාදී ප්‍රතිපත්ති විසින් ඒ හැකියාව අතර මඟදී විනාශ කරගත්තා.

එදා ජේ.ආර් ගෙන් පස්සේ නැවත චන්ද්‍රිකාට බලය ආවත් චන්ද්‍රිකා ඒක නිවැරදි කළේ නෑ. එයත් ගියා ජේ.ආර්ගේ විවෘත ආර්ථිකයට මානුෂික මුහුණුවරක් දෙන්න. අම්ම ගෙනාපු වැඩපිළිවෙලේ අඩුපාඩු හදලා ස්වදේශීය ස්වාධීන ආර්ථික වැඩපිළිවෙලක් ඉස්සරහට ගන්නවා වෙනුවට අම්මා ඉදිරියේම අම්මාගේ ආර්ථික වැඩපිළිවෙල දේශපාලන වශයෙන් ඝාතනය කළා. රාජපක්ෂවරු ජේ.ආර්ටත් වඩා ඉස්සරහට ගිහින් අද ඒ ම්ලේච්ඡ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය ක්‍රියාත්මක කරනවා. එදා ජවිපෙ කරපු මහෝෂධ දේශපාලන භූමිකාව පසුකාලෙක පැවරුනේ ජ.වි.පෙ. තුලින් බිහිවුණු ජාතික නිදහස් පෙරමුණට. ඒත් ඒ හැකියාව ජා.නි.පෙ.ට වර්ධනය කරගන්න බැරි වුණා. ජා.නි.පෙ. නායක විමල් වීරවංශ රාජපක්ෂවරුන්ගේ දේශපාලන බැලමෙහෙවර කරන්න පටන් ගැනීමත් ඒක්ක ඒ තත්වය ගිලිහිලා ගියා.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය හා එක්සත් ජාතික පක්ෂය එකතුවෙලා හදපු යහපාලන ආණ්ඩුවේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය වුනේත් ඒක. ඒ ආණ්ඩුවේ බලවතා අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ තමයි ජේ.ආර් ගෙන් පස්සේ විවෘත ආර්ථිකය හොදටම කරපින්නා ගත්තු යූ.එන්.පී ඒජන්තයා. එයා අද ඉන්න රාජපක්ෂලාට සමාන උනොත් මිසක් කිසිසේත් දෙවෙනි වෙන්නේ නෑ. ඒ ආණ්ඩුවේ ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන. සිරිමාවෝගේ දර්ශනයේ තවත් කෙළ පැමිණි ගෝලයෙක්. නමුත් එතුමාටත් ඒ ගමනට රට හරවන්න හැකි වුනේ නෑ. ඒත් මම මෙතනදී තර්ක කරන්නේ එතුමාට ඒ උවමනාව තිබ්බා කියලා. අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රමුඛ එජාපය කකුලෙන් අදිද්දී, මහින්ද ඇතුළු ඒකාබද්ධ විපක්ෂය රනිල්ගේ ප්ලෑන් එකට අනුව කටයුතු කරද්දී මෛත්‍රී ශ්‍රීලනිප මන්ත්‍රීවරු කීපදෙනෙක් එක්ක උඩුගම් බලා පීනන්න උත්සහා කළා.

තමා විසින්ම කප්පාදු කරගත්තු සීමිත ජනාධිපති බලතල කියන උරචක්කර මාලෙත් බෙල්ලේ දාගෙන මෛත්‍රී අද මේ තියෙන තුනෙන් දෙකේ ආණ්ඩුවට වඩා, ජේ.ආර්ට වඩා බලතල තියෙන මේ විධායක ජනාධිපතිවරයාට වඩා යමක් මේ රටට කළා. ඒ ගෞරවය විවෘතව මෛත්‍රීට නොදුන්නත් කාගේවත් හෘද සාක්ෂියෙන් ඒ ඇත්ත හංගන්න බෑ. මෛත්‍රී මේ රටේ පරිසරය ආරක්ෂා කළා. සිංහරාජය තවත් ලොකු මහත් කළා. පස්, වැලි, ගල් හොය හොයා මහ පොළොව හූරගෙන කන යමපල්ලන්ටට මෛත්‍රීගෙන් සමාවක් තිබුනේ නෑ. පරිසරය ආරක්ෂා කරන්න මෛත්‍රී ගෙනාපු නීතිත් එක්ක තවමත් මේ රටේ කිසිම ජනාධිපති කෙනෙකුට හැරෙන්නවත් බෑ. මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කාරයින්ට විරුද්ධව මෛත්‍රී තනියම සටන් කළා. අන්තිමට ඒ සියල්ල එකතුවෙලා මෛත්‍රීට වටකරලා ගැහුවා. මෛත්‍රීට අපහාස කළේ හරියට සතෙකුට වගේ.

රාජපක්ෂලාගේ ආර්ථික දැක්මට අනුව නෙලුම් කුලුණ හැදුවා. මෛත්‍රීගේ ආර්ථික දැක්මක්ට අනුව මොරගහකන්ද ජලාශය හැදුවා. අදත් නෙලුම් කුලුණේ ලයිට් එකක් පත්තුවෙන මොහොතක් මොහොතක් පාසා අපි ලෝකයට ණය වෙනවා. ඒත් මොරගහ කන්දෙන් පිටවෙන හැම වතුර බිංදුවකින්ම අද රජරට සශ්‍රීක වෙනවා. එදා එක කන්නයක් වවපු රජරට ගොවියා අද කන්න දෙකක් වවනවා. ඕනි නම් කන්න තුනක් වවන්න වතුර තියනවා. අදටත් ශ්‍රීලනිපය ඉන්නේ මේ ආණ්ඩුව ඇතුළේ. මම ඒක තවමත් අනුමත කරනවා. ඒත් දැන් ශ්‍රීලනිපයට තමන්ගේ ඓතිහාසික දේශපාලන උරුමය සොයාගෙන යන්න කාලය ඇවිල්ලා. තමන්ට අනන්‍ය ස්වාධීන දේශපාලන ගමනකට අඩි තිබ්බාට දැන් කමක් නෑ. මොකද 2024 දී මේ හොරුන් එළවලා වෙනත් නමකින් පෙනී ඉන්න යහපාලන හොරුන්ට නැවත බලය දෙන්න කිසිම සදාචාරාත්මක අයිතියක් ශ්‍රීලනිපයට නෑ.

ඒක නිසා අද දේශපාලනයේ මහෝෂධ භූමිකාව පැවරිලා තියෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයටය. ඇත්තටම ශ්‍රීලනිප නායක මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට. දැන් ශ්‍රීලනිපය අගමැතිනී සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිණියගේ ස්වදේශීය ආර්ථික සංකල්පය මුල් කරගතු ආර්ථික වැඩපිළිවෙලක් රටට ඉදිරිපත් කරන්න ඕනි. ඒ වෙනුවෙන් මතවාදයක් ගොඩනගන්න ඕනි. ශ්‍රීලනිපය බිම් මට්ටම එම මතවාදයෙන් සන්නද්ධ කරන්න ඕනි. ස්වාධීන ආර්ථිකයක් ගැන හිතන දාර්ශනික මිනිහෙක් නිර්මාණය කිරීම වෙනුවෙන් මෛත්‍රී දැන් එළියට එන්න ඕනි. ඒක මේ රටේ රැල්ලක් කරන්න ඕනි. ඒ මෛත්‍රීගේ ඓතිහාසික වගකීම. ශ්‍රීලනිප උරුමය වෙනුවෙන් සටන් කරන්න පුළුවන් දැනට ශ්‍රීලනිපයේ ඉන්න අවසන් දේශපාලන දැවැන්තයාත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විතරයි. ශ්‍රීලනිප නූතන පරපුරක් මෛත්‍රීට බිහි කරන්න පුළුවන්.

ඒක නිසා මේ මොහොතේ මෛත්‍රීගේ වගකීම වෙන්න ඕනි 2024 ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකයාවීමට සිහිනය දැකීම නම් නොවෙයි. පෙනුමට නං එතුමාට එහෙම ලෙඩක් නෑ. ඒත් 2024 දී මේ රට නව මගකට හැරවන ජාතික කාර්යභාරය දැන් මෛත්‍රී අතට ගන්න ඕනි. අද ඒ හැකියාව තියෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට පමණයි. තවත් තරල වචනවලින් කියනවා නම් කෝ මේ සිරිසේනට පමණයි. මෛත්‍රී ශ්‍රීලනිප උරුමය වෙනුවෙන් සටන්වදීද නැද්ද කියලා ශ්‍රීලනිප අධ්‍යාත්මික සාමාජිකයා බලාගෙන ඉන්නවා. එයා විතරක් නෙවෙයි අපිත් ඉතා විමසිල්ලෙන් බලා ඉන්නවා.
ප්‍රියන්ජිත් විතාරණ.